ქიმიური ფორმულა: SiO2 + K2Oსიმაგრე – 6 – 7ფერი – მწვანე, სალათისფერი, ჭრელი. რიოლიტს უჩვეულო ფერისა და ულამაზესი წერტილების გამო ტყის წვიმასაც ეძახიან. ეს ჭრელი ქვა ვიზუალურად იასპს წააგავს, მაგრამ სტრუქტურით ძოწთან უფრო ახლოსაა. საბადოები მისი მოპოვება უმეტესად ვულკანურად აქტიურ ზონებშია შესაძლებელი. დღესდღეობით ყველაზე დიდი მომწოდებლები არიან ავსტრალია და ინდოეთი. თვისებები ეზოთერიკოსების თქმით, რიოლიტი მფლობელს […]
ქიმიური ფორმულა – NaAlSi2O6სიმაგრე – 6.5 – 7ფერი – მწვანე, ნაცრისფერი, თეთრი, ყავისფერი, მოცისფრო, მოვარდისფრო. ჟადეიტი და ნეფრიტი ადრე ერთი მინერალი ეგონათ, მათ სახელი “Jade” ერქვათ, ამჟამად ეს სახელი მინერალის ჯგუფს ქვია, სადაც ნეფრიტი და ჟადეიტი არიან გაერთიანებულები. ჟადეიტის მუქი, კაშკაშა მწვანე ვარიაცია საკმაოდ ძვირი და იშვიათი მინერალია, მას „Imperial Jadeite“ ჰქვია. მიუხედავად იმისა, რომ
ქიმიური ფორმულა – FeS2სიმაგრე – 6 – 6.5ფერი – ვერცხლისფერი, ოქროსფერი მეტალის ბზინვარების მქონე ქვები ძალიან იშვიათია. ყველაზე ხშირად ჰემატიტი და პირიტი გვხვდება. პირიტი უმეტესად მოოქროსფრო-მოვერცხლისფრო ფერისაა, რის გამოც მას სულელების ოქროსაც ეძახდნენ. სიტყვა პირიტი ბერძნულიდან მოდის და თარგმანში ცეცხლს ნიშნავს. პირიტი საკმაოდ მარტივად მსხვდევადი მინერალია. პირიტი ინდიელებში განსაკუთრებულად დაფასებული იყო. ისინი ამ ქვას მკურნალ
ქიმიური ფორმულა – SiO2_nH2Oსიმაგრე – 5.5 – 6.5ფერი – სხვადასხვა სახელი “ოპალ” სანსკრიტიდან მოდის და თარგმანში „ქვას“ ნიშნავს. ოპალი ავსტრალიის ნაციონალური ქვაა, რადგანაც ეს ქვეყანა, დედამიწაზე ოპალის რაოდენობის 97%-ს მომწოდებელია. ოპალი შეიძლება დაიყოს სამ ნაირსახეობად, ესენია: ძვირფასი ოპალი, ცეცხლოვანი ოპალი და ხშირი ოპალი. ეს ქვა სახელგანთქმულია ფერის ცვლილების უნიკალური შესაძლებლობით. რადგანაც, ოპალი იშვიათი და ძვირფასი
ქიმიური ფორმულა – SiO2სიმაგრე – 6.5 – 7ფერი – შავი, თეთრი. ონიქსი შავთეთრი, გვირგვინიანი აქატია (ქალცედონი კვარცი). ზოგიერთი ონიქსის ნაირსახეობა ფერში განსხვავდება, მაგალითად სარდ-ონიქსი, რომელიც უფრო მოყავისფრო ფერისაა.ასევე არსებობს მოყვითალო ფერის ონიქსი, რომელსაც უმეტესად მოსაპირკეთებელ მასალად იყენებენ. ონიქსი სახელს ბერძნული სიტყვა “onux”-იდან იღებს, რაც თარგმანში ფრჩხილს ნიშნავს. “ქართულ ბიბლიაში ამ ქვას ეწოდება „ანუქიონი“ და „ონიხიტო“
ქიმიური ფორმულა: 70-75% SiO2 + MgO, Fe3O4სიმაგრე – 5 – 5.5ფერი – შავი, წითელი, ფიფქებიანი, მწვანე. ობსიდიანი ვულკანური წარმონაქნია, მას ვულკანურ შუშასაც უწოდებენ. ეს ქვა უძველესი დროიდან სხვადასხვა კულტურებში, სხვადასხვა დანიშნულებებით გამოიყენებოდა, მაგალითად ეგვიპტელები ობსიდიანს დანებად, ისრის თავებად, მახვილებად და ბასრ იარაღებად იყენებდნენ. მას სახელი „ობსიუსის“ საპატივცემულოდ დაერქვა, ეს იყო რომაელი ადამიანი, რომელმაც აღმოაჩინა ობსიდიანი.
ქიმიური ფორმულა – Ca2(Mg,Fe2+)5[OHlSi4O11]2სიმაგრე – 6 – 6.5ფერი – ღია მწვანე, მწვანე. ნეფრიტი ერთ-ერთი ყველაზე ძველი და მნიშვნელოვანი ქვაა. მის შესახებ ცნობები 7000 წელს ითვლის, განსაკუთრებით დიდ პატივს სცემენ ლათინურ და ჩინურ კულტურებში, სადაც ნეფრიტი ოქროზე ძვირად უღირთ. სიტყვა ნეფრიტი ბერძნულიდან თარგმანში თირკმელს ნიშნავს, რაც იმაზე მიუთითებს, რომ ძველად ნეფრიტის მკურნალი თვისებისა და თირკმელებზე დადებითი
ქიმიური ფორმულა: KalSi308სიმაგრე – 6 – 6.5ფერი – თეთრი, გარდამავალი, ცისფერი. მთვარის ქვა განსაკუთრებით პოპულარული იყო “Art Nouveau”-ს პერიოდში, რომელმაც სათავე დაახლოებით 100 წლის წინ აიღო. მას იყენებდნენ დეკორაციისთვის და სამკაულში. ადრე მთვარის ქვა ითვლებოდა ტრადიციულ საქორწინო ქვად. მისგან ხშირად ამზადებდნენ დასანიშნ ბეჭდებს. თუ ქვებში ერკვევით ან ერთხელ მაინც გაქვთ ნამდვილი მთვარის ქვა ნანახი, მიხვდებით,
ქიმიური ფორმულა – (Ca,Na)[(AlSi)2Si2O8]სიმაგრე – 6ფერი – ყვითელი, წითელი, სტაფილოსფერი. მზის ქვას გააჩნია ულამაზესი კაშკაშა ოპტიკური თვისები, რაც ჰემატიტის ჩანართების დამსახურებაა. ის უმეტესად მოსტაფილოსფრო-მოწითალო ფერისაა და მზის ნათებას მოგაგონებთ, სწორედ ამიტომაც ჰქვია მას მზის ქვა. არსებობს მზის ქვის ნაკლებად კაშკაშა ვარიანტებიც, რომლებიც უმეტესად კრემისფერში გვხვდება. მზის ქვა, აშშ-ს შტატ ორეგონის ოფიციალური ქვაა. საბადოები მზის ქვის
ქიმიური ფორმულა – CaCO3სიმაგრე – 3 – 4ფერი – წითელი, ვარდისფერი, თეთრი, ყვითელი, ცისფერი მარჯანი „ორგანული ქვების“ ერთ-ერთი წარმომადგენელია. ის სულაც არ არის ქვა, შეიძლება ისიც ვთქვათ, რომ ცოცხალი ორგანიზმია. იზრდება ღრმა წყალში, უმეტესად სიბნელეში. მარჯნის ნატურალურ ზრდას ძალიან დიდი დრო სჭირდება, ის წელიწადში დაახლოებით ერთი მილიმეტრით იზრდება. ბუნებაში 2500-ზე მეტი სახეობის მარჯანი არსებობს. დღემდე
